เชือกลวดเหล็กกล้าไร้สนิมมักใช้ในการก่อสร้างสิ่งกีดขวางสำหรับดาดฟ้าและบันไดเช่นในงานตะแกรงเเหล็กไวร์เมชและ Balustrade ถ้ามันถูกใช้สำหรับการใช้งานในแนวนอนในแนวตรงใด ๆ จริง ๆ แล้วลวด 1/19 มักจะดีที่สุด ในสถานการณ์เช่นนี้ลวดจะถูกยกเลิกโดยการเหวี่ยงลงบนตะแกรงเเหล็กไวร์เมชพอดีที่ปลายแต่ละด้าน แต่ถ้าต้องการจัดเรียงลวดแนวตั้งควรเลือก 7/7 หรือ 7/19 เพื่อที่จะไปรอบ ๆ โค้งที่ราวด้านบนและด้านล่าง

ณ จุดนี้ตาไก่สแตนเลสจะถูกขันเข้ากับราวจับสแตนเลสหรือราวจับไม้เชือกตะแกรงเเหล็กไวร์เมชเป็นธรรมชาติที่มีรอยแยกจำนวนมาก สิ่งนี้ทำให้มีความไวต่อการดักจับเกลือและสิ่งสกปรกและการกัดกร่อนเริ่มเตะ แม้แต่ตะแกรงเเหล็กไวร์เมชเกรด 316 ซึ่งโดยธรรมชาติแล้วถือว่าเป็น ‘เกรดทะเล’ จะเป็นสนิมและคราบชาสนิม

ตะแกรงเเหล็กไวร์เมชไร้สนิมกลับมามีข้อควรระวังอื่น ๆ อีกหลายประการ

หากไม่ได้รับการดูแล และตะแกรงเเหล็กไวร์เมชโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากรอยแยกระหว่างเส้นลวด 7/7 Cosntruction Typตัวอย่างเช่นมี 7 เส้นลวดพันแผลด้วยกันและ 7 ของกลุ่มลวดเหล่านี้ แต่ละ 7 เส้น จะรวมกันผลิตภัณฑ์ที่ใช้ลาโนลินจากธรรมชาติเช่น Lanotec หรือ ตะแกรงเเหล็กไวร์เมชนั้นเหมาะที่สุดที่จะนำไปใช้กับพื้นผิวลวดเพราะมันทำหน้าที่ได้ดีในการปกป้องสแตนเลสจากการกัดกร่อน เมื่อใช้ร่วมกับโปรแกรมการทำความสะอาดและบำรุงรักษาปกติจะทำให้มั่นใจว่า Wire รักษาภาพลักษณ์ที่ดีและไม่เป็นตะแกรงเเหล็กไวร์เมชหากการเปลี่ยนสีหรือการย้อมสีชาเกิดขึ้น

ควรใช้น้ำยาทำความสะอาดที่มีส่วนผสมของกรดฟอสฟอริกเช่น Grunt Emergel เพื่อกำจัด Iron-Oxide สนิมและนำตะแกรงเเหล็กไวร์เมชไร้สนิมกลับมามีข้อควรระวังอื่น ๆ อีกหลายประการที่คุณสามารถทำได้เพื่อช่วยป้องกันการเกิดคราบชาซึ่งรวมถึงการเลือกเกรดที่ถูกต้องของสแตนเลสสำหรับเชือกลวดสแตนเลสของคุณ(รับคำแนะนำที่ดีในการเลือกเกรดที่ถูกต้อง) พื้นผิวและการทำความสะอาดหรือซักอย่างเพียงพอของผลิตภัณฑ์ตะแกรงเเหล็กไวร์เมชที่ติดตั้ง

สิ่งสำคัญคือสิ่งที่เหลืออยู่และคราบเกลือจะถูกล้างออกจากตะแกรงเเหล็กไวร์เมช

สิ่งสำคัญคือสิ่งที่เหลืออยู่และคราบเกลือจะถูกล้างออกจากตะแกรงเเหล็กไวร์เมชเป็นประจำและการซักฝนเป็นครั้งคราวก็เพียงพอในการใช้งานหลายอย่าง ตะแกรงเเหล็กไวร์เมชเกรดทางทะเลอย่างน้อย 316 ชิ้นควรใช้ในการกัดกร่อนสูงหรือสภาพแวดล้อมชายฝั่งและโดยทั่วไปแล้วพื้นผิวสเตนเลสของคุณจะเรียบเนียนยิ่งขึ้นตะแกรงเเหล็กไวร์เมชได้ถูกนำไปใช้งานหลายอย่างตั้งแต่ต้นเมื่ออารยธรรมมนุษย์ยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น หนึ่งในการใช้งานตะแกรงไวร์เมชที่บันทึกไว้ครั้งแรกรวมถึงประตูเหล็กและเครื่องเรือนที่พบเห็นได้ทั่วไปในยุคโรมัน การใช้เหล็กอย่างกว้างขวางสำหรับงานสถาปัตยกรรม

และวัตถุประสงค์อื่น ๆ ทวีความรุนแรงมากขึ้นในยุคกลาง อันที่จริงนี่เป็นยุคที่บาร์ที่ทำจากวัสดุนี้ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางเพื่อผูกโดมและซุ้มประตูก่ออิฐลักษณะทางกายภาพที่เป็นเอกลักษณ์ของวัสดุตะแกรงเเหล็กไวร์เมชนี้ทำให้มั่นใจได้ถึงการใช้งานในคลองและอายุรถไฟเช่นกัน ความต้องการเพิ่มขึ้นสำหรับการโหลดแบบไดนามิกที่สูงขึ้นในอาคารคลังสินค้าและสะพานในที่สุดก็บังคับให้นักออกแบบได้รับเทคโนโลยีที่ใช้ในการก่อสร้างเรือเหล็ก